Nasi wykładowcy w XII semestrze UOP

Prof. Irena Lipowicz

W 1976 r. ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego. Od 1980 r. członek związku zawodowego „Solidarność” oraz członek – założyciel „Związku Górnośląskiego”. W latach 1991-2000 poseł na Sejm.
W 1992 r. uzyskała tytuł doktora habilitowanego. Od 1998 r. jest profesorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W latach 2000-2004 była ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym RP w Austrii, w latach 2004-2006 Ambasadorem – Przedstawicielem MSZ ds. Stosunków Polsko-Niemieckich. Od 2005 r. do 2010 r. była członkiem Kolegium NIK. W latach 2006-2010 wykładała w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Warszawie. Od 2008 do 2010 r. była członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W latach 2008 – 2010 pełniła funkcję dyrektora zarządzającego Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. 
Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 
Od 21 lipca 2010 r. prof. Irena Lipowicz pełni funkcję Rzecznika Praw Obywatelskich.

 

Tadeusz Barucki

Mgr. inż. arch., publicysta w krajowych ( m.in. „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki PAN”, „Projekt”, „Architektura”, „Architektura-Murator”, „Architektura i Biznes”, „Architekt” Kraków, „Architekt” Warszawa, „Przegląd Budowlany”) i zagranicznych (Szwajcaria, Francja, Niemcy, Wielka Brytania, Węgry, Hiszpania, Portugalia, Brazylia, USA, ZSRR. Ukraina, Litwa, Łotwa, Armenia) czasopism architektonicznych. Autor około 30 książek m. in. o architekturze poszczególnych krajów oraz czołowych twórcach architektury. Niezależny badacz architektury. Laureat wyróżnienia Międzynarodowej Unii Architektów UIA im. J. Tchumiego za wymianę informacji o architekturze oraz upowszechnianie kultury architektonicznej w świecie (1981), Honorowej Nagrody SARP (1985) oraz medalu Stowarzyszenia Architektów Polskich we Francji za działalność dla spraw architektury (2009). Od 2010 roku mieszka wraz z rodziną w Podkowie Leśnej.

 

Wojciech Robert Hardt

Absolwent politologii oraz Studium Samorządu Terytorialnego i Rozwoju Lokalnego na UW. 
Organizator i animator środowiska Młodej Inteligencji Katolickiej oraz PTTK. 
Od 1992 roku prywatny przedsiębiorca – współwłaściciel Laboratorium Analiz Lekarskich 
w Grodzisku Maz., członek samorządu zawodowego diagnostów laboratoryjnych. 
W marcu 1968 roku uczestnik manifestacji poparcia dla strajkujących studentów Uniwersytetu Warszawskiego na Krakowskim Przedmieściu. Od 1976 roku współpracownik Komitetu Obrony Robotników. 
W mieszkaniu Hardtów przechowywano niezależne publikacje, pieniądze, organizowano spotkania opozycyjne. 
Po 13 grudnia 1981 r. bierze aktywny udział w pomocy represjonowanym, organizując pomoc materialną dla internowanych i ich rodzin. Był jednym z animatorów Duszpasterstwa Inteligencji Katolickiej przy Kościele Św. Anny w Grodzisku Maz., wspólnoty, która odegrała ważną rolę w konsolidacji środowisk podziemia solidarnościowego z terenu Grodziska Maz. i okolic. 
W 1989 r. inicjator, współzałożyciel i pierwszy przewodniczący lokalnego Komitetu Obywatelskiego Solidarność w Grodzisku Maz. – organizator kampanii wyborczych z lat 1989 i 1990 na terenie Grodziska Maz. 
Po 1989 r. zachowując wierność solidarnościowym ideałom aktywnie uczestniczy w pracach samorządu lokalnego. Mandat radnego sprawuje nieprzerwanie od 1990 roku. 
Inne aktywności: inicjator akcji charytatywnych, kustosz miejsc pamięci narodowej, oiekun uchodźców z terenów objętych działaniami wojennymi na północnym Kaukazie.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”.
Żona Maria diagnosta laboratoryjny, właściciel rodzinnej firmy medycznej, uczestnik Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, w stanie wojennym organizowała pomoc dla internowanych i ich rodzin, ukrywała poszukiwanych listami gończymi działaczy Solidarności, społecznik, prezes Stowarzyszenia Rodzin i Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych. 
Syn Łukasz – doktor nauk ekonomicznych, wykładowca akademicki na UW, członek zespołu doradców strategicznych Prezesa Rady Ministrów.
Syn Piotr – uczeń Liceum Ogólnokształcącego.

 

Daniel Artymowski

Urodził się w Milanówku. Po ukończeniu LO nr XV im. Narcyzy Żmichowskiej w Warszawie podjął studia w Katedrze Archeologii Śródziemnomorskiej UW. W 1976 obronił pracę magisterską z osadnictwa nabatejskiego w Syropalestynie u prof.Michała Gawlikowskiego. 
Od wielu lat pracuje w Zamku Królewskim w Warszawie jako kierownik  Pracowni Działań 
Muzealnych, specjalizującej się w popularyzacji sztuki, historii sztuki i historii metodami niekonwencjonalnymi. 
Prowadzi popularyzatorskie wukłady z dziedziny historii i historii sztuki dla publiczności dorosłej, w tym dla Uniwersytetów III wieku.  
Zamiłowania: malarstwo,rysunek, grafika, muzyka poważna i jazda na rowerze. 

 

Anna Maria Leśniewska

Ukończyła studia historii sztuki w Warszawie. Badania nad sztuką współczesną prowadziła w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, w Pracowni Plastyki Współczesnej Instytutu Sztuki Państwowej Akademii Nauk, a następnie w Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie pracowała w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego. Jest wykładowcą historii sztuki w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. 
Jest autorem wielu wystaw prezentowanych w Muzeum Narodowym w Warszawie, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie,  Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie, Galerii Arsenał w Poznaniu, Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku i innych galeriach na terenie Polski. 
Prowadzi działalność naukową m.in. w wydawnictwach Muzeum Narodowego w Warszawie, Zachęty, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie (m.in. monografie: Henryka Morela, Antoniego Mikołajczyka, Barbary Zbrożyny); 
a także krytyczną w czasopismach: „Czas kultury”, Poznań; „Exit. Nowa Sztuka w Polsce. New Art in Poland”, Warszawa; „Format”, Wrocław; jak również w „Podkowiańskim Magazynie Kulturalnym”. 
Jest członkiem Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA (Association Internationale des Critiques d’Art), a także współzałożycielem Stowarzyszenia Artystycznego „Poza” (Video-Teatr Lothe Lachmann) oraz członkiem Stowarzyszenia Edukacji i Postępu STEP. 

 

Dr hab. Zuzanna Toeplitz

Pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Psychologii, katedra Psychologii Róznic Indywidualnych.
Zainteresowania naukowe: badania rodzin – ze szczególnym uwzględnieniem rodzeństw; psychologia rozwojowa – starzenie się; jakość życia.
Hobby: ogrodnictwo, puzzle i krzyżówki, zwiedzanie świata, dobra kuchnia.   

 

Beata Kazimierska-Korsak

Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, stypendystka Szkoły Architektury Uniwersytetu w Detroit, USA. Od ponad 20 lat prowadzi autorską pracownię architektoniczną DOMY POLSKIE, która ukształtowała nowy styl w architekturze polskiej zwany „nowym, narodowym romantyzmem”. Jej dorobek twórczy obejmuje ponad 1500  projektów zrealizowanych na terenie Polski (w tym w Podkowie Leśnej) oraz poza jej granicami (Rosja, Ukraina, Chiny). Sprawuje społecznie funkcje skarbnika Zarządu Stowarzyszenia Potomków Sejmu Wielkiego oraz vice prezesa Zarządu Fundacji Ziemi Dobrzyńskiej.    

 

Małgorzata Wojciechowska 

Absolwentka Politechniki Warszawskiej. Studia podyplomowe na Wydziale Prawa iAdministracji Uniwersytetu Warszawskiego. Doskonaliła wiedzę zawodową na kursach i seminariach w Wielkiej Brytanii, Japonii, Izraelu, Danii i Hiszpanii. 
Poprzednie miejsce pracy – Instytut Ochrony Środowiska.
Aktualnie Radca Ministra w Ministerstwie Środowiska. Zajmuje się prawnymi i merytorycznymi aspektami ochrony środowiska przed hałasem, w tym orzecznictwem administracyjnym. Uczestniczy w pracach związanych z tworzeniem i zmianami prawa w dziedzinie ochrony środowiska. 
Biegły Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Biegły Wojewody Mazowieckiego w zakresie sporządzania ocen oddziaływania na środowisko. 
Rzeczoznawca Ligi Walki z Hałasem. 
Członek Regionalnej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko. 
Koordynator merytoryczny w dziedzinie ochrony środowiska przed hałasem w centralnym korpusie prezydencji RP w UE. 

 

Dr Anna Namura-Ochalska 

Pracuje na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego od 30 lat. Bada od 20 lat proces zarastania śródleśnych jezior oligo-humotroficznych z zastosowaniem m.in. teledetekcji (zdjęć lotniczych) do ich identyfikacji i monitoringu. Jest ekspertem Unijnym ds. Programów Środowiskowych oraz członkiem Rady Naukowej Programu Globe – UNEP/GRID/Warszawa oraz autorem wielu ekspertyz z zakresu szeroko rozumianej ochrony przyrody. 
Mama dwóch synów, babcia jednej wnuczki.

 

Patryk Paweł Jaworek

Absolwent Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego . Autor pracy magisterskiej z zakresu historii wojskowości pt. Austriacy w Warszawie w 1809 r. Napisanej pod kierunkiem  prof. dr hab. Janusza Odziemkowskiego. Od marca 2011 r. słuchacz Podyplomowego Studium Muzealniczego przy Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego.
Asystent muzealny w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy od marca 2009 r.
Współorganizator wystawy w Muzeum Woli – oddziale Muzeum Historycznym m. st. Warszawy pt.: „My, ewangelicy reformowani… w 500. rocznicę urodzin Jana Kalwina”.
Koordynator dwóch programów edukacyjnych: „Edukacja dla Demokracji” oraz „Trybunał Uczniowski, czyli sąd nad kontrowersyjną postacią historyczną”. 
Autor książki „Królewska Wola- tutaj wybierano królów” oraz artykułów w kwartaliku „Wola Czytania”.
Zainteresowania: historia, nauka, muzealnictwo i edukacja kulturalna, historia Polski XVI-XX w., gra na pianinie, książka, opera, muzyka klasyczna, polskie kino, łyżwy, podróże, Polskie Tatry, taniec, szachy, scrabble.

 

Dr hab. Paweł Stępień

Literaturoznawca, od 2008 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego. 
W latach 1991-2008 pracownik Instytutu Literatury Polskiej (Wydział Polonistyki) Uniwersytetu Warszawskiego, od 2008 pracownik Instytutu Badań Interdyscyplinarnych „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. 
Od 2007 pełnomocnik Rektora Uniwersytetu Warszawskiego ds. Jakości Kształcenia, kierujący projektowaniem i wdrażaniem wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia na Uniwersytecie Warszawskim.
Wypromował 3 doktorów.
ZAINTERESOWANIA BADAWCZE:

  • dzieła literatury dawnej jako mikrokosmos kultury,
  • literatura polska w kontekście filozofii i teologii, zwłaszcza średniowieczna literatura religijna w kontekście ówczesnej teologii, estetyki, poetyki,
  • inspiracje platońskie literatury polskiej XVI i XVII w.,
  • libertynizm w poezji polskiej XVII w. w kontekście kultury europejskiej,
  • poezja polska XX w. wobec tradycji kultury epok dawnych.

ZAINTERESOWANIA POZABADAWCZE:

  • Felis domestica.

 

Mirosław Chojecki

Wydawca, działacz opozycji w PRL, producent filmowy. Z wykształcenia fizykochemik jądrowy.
Syn Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej (ps. Kama), żołnierza Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, uczestniczki wielu akcji bojowych m.in. zamachu na Kutscherę, później żołnierza powstania warszawskiego (patrz „Podkowiański Magazyn Kulturalny” nr 52, Zima 2007). Jego ojciec (ps. Cichy, Spokojny), podoficer Kierownictwa Dywersji AK, był więziony w okresie stalinowskim. 
W marcu 1968 uczestnik strajku studentów na Politechnice Warszawskiej. W czerwcu 1976 r. jeden z pierwszych uczestników akcji pomocy represjonowanym robotnikom Ursusa i Radomia. Członek Komitetu Obrony Robotników. Organizator niezależnej działalności wydawniczej. We wrześniu 1977 r. współtworzył Niezależną Oficynę Wydawniczą „NOWA”, największe wydawnictwo działające poza cenzurą, które działało do 1989 r. W drukarniach w Podkowie Leśnej i Brwinowie NOWA odbiła prawdopodobnie najwięcej stron podziemnych druków.
Wielokrotnie zatrzymywany, do czasu powstania NSZZ Solidarność – 44 razy. W październiku 1981 wyjechał za granicę na Targi Książki do Frankfurtu jako oficjalny przedstawiciel NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego pozostał za granicą, był członkiem Biura Zagranicznego „Solidarności” z siedzibą w Brukseli, wydawał na emigracji m.in. miesięcznik „Kontakt”, produkował filmy poświęcone najnowszej historii Polski i organizował pomoc sprzętową dla podziemia w Polsce. Wrócił do kraju w 1990 r. Założył i prowadzi studio filmowe „Media Kontakt”. Członek założyciel Stowarzyszenia Wolnego Słowa. 
Ma sześcioro dzieci i jak na razie troje wnucząt.
Lubi: film, literaturę faktu, muzykę klasyczną i jazz.
Ludzi też lubi – niektórych.

 

Mateusz Senderski

Zwolennik fitoterapii i znawca ziół, od 35 lat związany zawodowo z zielarstwem i ziołolecznictwem. Długoletni pracownik „Herbapolu” oraz firmy „Inter Fragrances”. Od 20 lat kieruje zorganizowanymi przez siebie zakładami przetwórstwa zielarskiego, produkującymi leki naturalne.
Autor licznych publikacji książkowych dotyczących ziół i ziołolecznictwa. 
Mottem jego działalności jest hasło”najpierw natura, na chemię mamy jeszcze czas”.       
Ma dwie córki i 3 wnuczki. Mieszka w Podkowie Leśnej.

 

dr hab.Jerzy Łusakowski

Ukończyl studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w 1985 r., w zakresie fizyki ciała stalego. Od tamtego czasu pracuje w Instytucie Fizyki Doświadczalnej Wydziau Fizyki UW, gdzie doktoryzował się w 1994 r. i habilitowal w 2008 r. Jego zainteresowania dotyczą fizyki ukladów o obniżonej wymiarowości, w tym – wlaściwości struktur dwuwymiarowych w niskich temperaturach i silnym polu magnetycznym. W ostatnich latach glównym kierunkiem jego badań są prace poświęcone wzbudzeniom plazmy elektronowej oraz zastosowaniem tranzystorów polowych jako detektorów promieniowania elekotromagnetycznego.

 

Prof. dr hab. Joanna Pijanowska

Absolwentka Wydziału Biologii UW,  na Uniwersytecie Warszawskim od 1978. Obecnie dziekan Wydziału Biologii.
Ekolog, zajmująca się ekologią stresu, mechanizmami reakcji na stres organizmów wodnych, ewolucją interakcji międzygatunkowych, a także stanem, jakością i ochroną wód. Autorka kilkudziesięciu artykułów naukowych, tyluż artykułów koncepcyjno przeglądowych i popularno-naukowych, rozdziałów w książkach, przekładów. Stypendystka wielu programów zagranicznych. 
Redaktor naczelny kwartalnika „Parki narodowe i rezerwaty przyrody” (2002-2005), członek redakcji kwartalników „Parki narodowe” (2003-2006), „Wiadomości ekologicznych” i Polish Journal of Ecology, członek Rady Naukowej Centrum Badań Ekologicznych PAN i Instytutu Ochrony Przyrody PAN. W latach 2001-2005 koordynator ds. badań naukowych i monitoringu przyrodniczego w parkach narodowych w Krajowym Zarządzie Parków Narodowych (już nieistniejącym), członkini i przewodnicząca (w latach 2005-2010) Państwowej Rady Ochrony Przyrody. 
Prywatnie zainteresowana muzyką klasyczną, poezją, malarstwem, czytaniem (prawie wszystkiego), spacerami z psami (najchętniej własnymi, wziętymi ze schroniska przed laty).

 

Maja Piotrowska-Tryzno

Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Łodzi (studiowała m. in. w pracowniach: rysunku, malarstwa, technik metalowych, litograficznych, projektowania grafiki wydawniczej, projektowania plakatu). Pracę magisterską pt. „Symbolika światła, ognia i złota w kulturze europejskiej” obroniła pod kierunkiem dr. inż. arch. Artura Zaguły.
Jest malarką, ilustratorką, grafikiem warsztatowym i komputerowym. Wśród jej klientów znajdują się m. in. Centrum Nauki Kopernik, Dojrzewalnia Róż, Artec Paris, Eli Lilly, IC Companys (Jackpot, Cottonfield, Matinique), British Council, ZPAP. Brała udział w wielu  akcjach artystycznych (ostatnio – Noc Muzeów, Targowisko Sztuki), ma na koncie liczne wystawy zbiorowe i siedem indywidualnych (w Warszawie, Podkowie Leśnej, Józefowie). Jej prace znajdują się w kolekcjach indywidualnych w Polsce i za granicą (Wielka Brytania, Niemcy). 
Dodatkowo zajmuje się tworzeniem i wdrażaniem programu edukacji artystycznej i z zakresu projektowania graficznego dla grupy starszych dzieci i młodzieży w CKiO w Podkowie Leśnej, prowadzi kursy przygotowujące do egzaminów na ASP, do gimnazjów i liceów plastycznych, kursy grafiki komputerowej. Współpracuje z firmami dekoratorskimi w zakresie dekoracji wnętrz. 
Interesuje się szeroko pojętą teorią kultury i sztuki. Doktorantka (Zakład Estetyki, Instytut Filozofii UW).

Proszę udostępnij to

Twitter
Facebook
Pinterest
LinkedIn
Reddit
WhatsApp
Email
Print